Ibiza in de winter

Mijn blog begint vandaag op Ibiza. Van het vaste land van Spanje weer even overgewipt naar het eiland om dochter Tess in de armen te sluiten en haar een gelukkig nieuwjaar te wensen. Door omstandigheden was het toch niet gelukt om op Tierra Feliz de feestdagen met elkaar door te brengen, dus plan B ging in werking en sprong ík in het vliegtuig. Het eiland is in de wintermodus. Waar de wegen in het hoogseizoen gevuld worden met huurauto's, de stranden met gin tonic drinkende toeristen vol liggen en de neonreclames in Ibizastad je 's avonds toe schreeuwen; is het nu overal een oase van rust.

 

In die rust kwam ik gisteren dus aan. Op ons gemak zijn we lekker gaan lunchen op een plek die het hele jaar door geopend is. Dit in tegenstelling tot veel horecagelegenheden die in de winter gesloten zijn. Hier was het dat we kunstenaar Blancko tegen het lijf liepen. Althans, hij tegen onze lijven, want hij verraste ons spontaan met een leuke tekening. Als bedankje boden we hem een cortado aan en hij voegde zich even bij ons. We spraken over het leven en vervolgden daarna ieder weer onze weg.

 

Ibiza in de winter. Love it or hate it? Ik hou d'r van! Met sokken in Birckenstocks voor de houtkachel op een schapenvacht en straks even struinen over de markt van San Jordi. Daarna samen 'the Campo house' retreatklaar maken en morgenavond gewoon weer terug naar huis. Twee Spaanse werelden in hun beste vorm. Wat wil een mens nog meer?