27. jul, 2019
Olijfolie en wodkajus
Terwijl een groot deel van Europa de afgelopen week zuchtte onder de hitte, de stranden hier
aan de kust vol liggen met zonaanbidders en zweet zowel drank op de terrassen rijkelijk vloeit, denk ik bij het zwembad terug aan mijn jonge (vakantie) jaren in Spanje.
De campings bij Castelldefels en in een later
stadium Blanes waren destijds favoriet! Samen met mijn zus (mijn ouders sliepen in de caravan) een maand lang wakker worden in een tent, waar 's ochtends de temperatuur al opliep tot bijna dertig graden. Klagen? Ho maar! Wat overheerste, was het gevoel
van vrijheid. Met een groep leeftijdgenoten de hele dag hangen bij het zwembad of bakken op het strand; onszelf rijkelijk insmerend met olijfolie want daar werd je heel bruin van! 's Avonds dansen in de plaatselijke discotheek waar - hoe kan het anders - vakantieliefdes
ontstonden. De Paco's, Miguel's en Pedro's verschenen namelijk uit het niets als ingrediënten die je er, naast je sinas, cuba libre of wodka jus, gratis bij kreeg.
Nu, veertig jaar later lig ik weer in
Spanje. Nooit getrouwd met een Paco, maar gewoon samenwonend met een René. Gebruik van olijfolie tegenwoordig alleen nog maar in de pan of salade en de plaatselijke discotheek? Ik zou bij God niet weten waar die zich bevindt. De Spaanse vakantie is
een spaans leven onder de zon geworden en ja, de temperatuur is bij het opstaan nog steeds hoog. Met dien verstande, dat ik gewoon in een bed wakker word en niet in een tent en de groep leeftijdgenoten bij het zwembad vervangen is door een clubje geadopteerde
asielhonden.
Sweet memories... Ach, wie heeft ze niet?
Fijne vakantie allemaal!