25. mei, 2019

Surprise!

Terwijl het vliegtuig zich hoog boven de wolken bevindt, links van mij een (mij onbekende) man zit te slapen en de bemanning zich met versnaperingen door het gangpad zwoegt, denk ik terug aan de afgelopen vijf dagen...

Vijf dagen in Nederland, die in het teken stonden van 'hereniging' en vooral van 'verrassen' want wat heb ík genoten van het ongeloof en de blijdschap toen ik onverwacht aanschoof tijdens een vriendinnenlunch in Amsterdam, de gezichten van mijn ouders toen ik ineens in de woonkamer stond tijdens de viering van hun zestig jarig huwelijksfeest, het weerzien met mijn dochter die na zes maanden Bali weer (even?) terug is in Europa en mij verraste bij de kapper en last but not least, het knuffelen met ragdoll Jip die liefdevol is geadopteerd door een vriendin, nadat onze honden unaniem hadden besloten dat Jip geen blijvertje was.
 
Dit soort momenten zijn voor mij onbetaalbaar, juist omdat 'elkaar even zien' wat ingewikkelder wordt zodra je besluit om je leven buiten de landsgrenzen voort te zetten. Desalniettemin vind ik het heen en weer vliegen tussen deze twee werelden heerlijk! Ik voel me thuis zowel in het land van herkomst, als in het land waar ik nu woon en gaat het mij er niet om van welk land en van welke mensen ik het meest houd, maar om waar en bij wie ik verkies te zijn.
 
Over anderhalf uur zet ik weer voet op Spaanse bodem.
 
Home again!