8. dec, 2018
Marathon van New York
Na een verbouwing, een druk retreatseizoen, mijn reizen naar Nederland en de bezoeken van vrienden en familie hier in Spanje is de rust op 'Tierra Feliz' teruggekeerd. Nou ja, teruggekeerd; eigenlijk voor het eerst begonnen, want vanaf het moment dat we hier 'voet aan wal zetten' (nu tien maanden geleden) vierde hectiek bijna non-stop hoogtij.
Rust dus de komende maanden en dat is aan de ene kant even wennen, maar inmiddels geef ik me er graag aan over. Het stemmetje dat roept dat ik
"met mijn luie kont in beweging moet komen", heb ik vakkundig de mond gesnoerd en iedere vorm van 'schuldig voelen' staat bij het grof vuil.
Van 100% actief ben ik terug gevallen naar 100% passief. Niet in
beweging te krijgen! Na een wandeling over de boulevard doe ik alsof ik de marathon van New York heb gelopen en als ik de was heb opgehangen vind ik dat ik al veel heb gedaan. Koken doe ik wel trouw, omdat we in 'recovery' zijn van ons slechte eetgedrag in
Nederland (hoeveel suiker kan een mens hebben in de sinterklaastijd?!) en 's avonds val ik regelmatig om een uur of negen voor de televisie in slaap. Zó diep dat René wel eens heeft overwogen om tot reanimatie over te gaan
Kortom, ik beleef op dit moment niet mijn actiefste periode en ben eigenlijk gewoon lui. Hoe heerlijk om daar een keer aan toe te geven!
Fijn weekend!