27. nov, 2018

Unknown, here I come!

Het was geen kwestie of ze zou gaan, maar dat ze zou gaan was zeker! De wijde wereld in. Waarheen? Wanneer? Dat wisten we niet, inclusief zij zelf! Mijn dochter. Van jongs af aan wilde ze reizen en het liefst had ze gehad dat wij haar toen ze vijf was, als 'ummetje' (unaccompinied minor) op het vliegtuig hadden gezet. Alleen dus. Reizen!

Toen wij vanmorgen op Schiphol stonden om haar uit te zwaaien en ik me waande in een tv opname van Joris Linssen's programma 'Hello Goodbye' drong de realiteit tot me door. Ze had woord gehouden en vertrok. Ze zag er opgelucht uit. "Eindelijk!" hoorde ik haar zeggen. Zelden zag ik iemand zo frank en vrij het onbekende omarmen.

Het was een warm afscheid met een traantje. Geen drama's die je in datzelfde programma ook wel eens ziet. Een kushand, een zwaai en met ferme pas richting douane. "Unknown here I come". Die foto stuurde ze me, toen wij weer in de auto zaten...