17. nov, 2018

Happy apart together

Toen er acht jaar geleden een einde kwam aan ons huwelijk, spraken de vader van mijn dochter en ik  af dat wij ook in de toekomst er als ouderpaar altijd voor haar zouden zijn. Een afspraak die we in de praktijk met het hart zouden moeten uitvoeren en bekrachtigen.
 
Er waren van tijd tot tijd ook moeilijke momenten, waarin hij zowel ik over onze eigen schaduw heen moesten stappen. Zoals na een fikse discussie, samen zonder een krimp te geven, doodleuk een Ikea kastje (standaard al goed voor een scheiding) in elkaar zetten - op het moment dat ze weer eens besloten had om te verhuizen - en daarna een champagnefles open trekken en toasten op de nieuwe woning. Het klinkt leuk op papier, de realiteit sprak soms boekdelen.
 
Nu we hier zo veel jaren later in Spanje samen met Tess, onze wederzijdse partners en in de aanwezigheid van mijn ouders  weer hebben getoast (dit keer ter gelegenheid van haar negenentwintigste verjaardag) kunnen we stellen dat onze intentie van toen handen en voeten heeft gekregen.
 
Met z'n allen vier dagen bij ons thuis onder de zon en beetje regen in harmonie en liefde, is het grootste en mooiste cadeau dat wij haar konden geven. Kastjes hoeven we niet meer in elkaar te timmeren, ondanks het feit dat ze wéér gaat verhuizen.Voor de negende keer maar liefst! Nu naar de andere kant van de wereld...
 
Lieve Tess van harte gefeliciteerd en een goede reis!