28. apr, 2018
'Knetter'gek
"Het is tijd voor lokale inburgering" dat moet onze kennis Pedro hebben gedacht toen hij ons op klaarlichte dag mee sleepte naar één van de vele 'mascletas' die er ter gelegenheid van het jaarlijkse dorpsfeest worden georganiseerd. Vuurwerk op een tijdstip dat je normaliter in Nederland je broodje zit te eten. Knallen zo hard als mortierbommen en dat alles op nog geen twintig meter afstand van waar we stonden. "Helemaal knettergek" was onze eerste gedachte en dat hebben we in de dagen die volgden (het feest duurt negen dagen) nog een paar keer gedacht.
Bijvoorbeeld op het moment dat er midden in de nacht vuurwerk vlak boven ons hoofd afging, in de volgepakte straat waar even daarvoor honderden dorpsbewoners uit volle borst hun dorpsliederen
stonden te zingen. Wisten wij veel dat die vuurwerklijn er al hing op het moment dat we onze positie kozen. Of het moment dat ik boven op een hek klom omdat er stieren door de straten zouden gaan rennen en later op het plein zag hoe jonge mannen hun leven
waagden door de dieren uit te dagen. Een onderdeel van het feestprogramma dat ik in de toekomst oversla.
Al met al 'een wereld apart', maar ook een wereld waarin we hebben genoten van de saamhorigheid van
de bevolking, van de gezelligheid op de pleinen en de vriendelijkheid van een ieder die ons te woord stond. 's Lands wijs 's lands eer' roep ik, als we thuis weer op ons eigen terras zitten.
En in de verte
horen we de knallen van het zoveelste vuurwerk...