13. jan, 2018
Wereldwijven
"Hedy, je moet blijven schrijven! Ik moet altijd lachen om jouw blogs!" Het enthousiasme waarmee ze dit uitspreekt doet mij op mijn beurt lachen. "Ja het zijn 'snackjes' die je tussen de bedrijven door naar binnen werkt" valt een ander haar bij.
En zo, tijdens een lunch bij de Thai, analyseer ik met een paar dames het wel en wee achter mijn blogs.
Stuk voor stuk leuke vrouwen. Nederlandse vrouwen, die ik hier heb leren kennen en die,
net als ik, er voor gekozen hebben om Nederland achter zich te laten om onder de Spaanse zon een nieuw bestaan op te bouwen. We zien elkaar met regelmaat, zonder de deur bij elkaar plat te lopen, maar als we elkaar ontmoeten is het altijd gezellig.
Het is fijn om in onze eigen taal met elkaar van gedachten te wisselen, te lachen om elkaars verhalen en om het met elkaar eens of oneens te zijn over lokale zaken waar men in Nederland geen weet van heeft. Kortom
vrouwen, die het gemis van de vriendinnen die we in Nederland achter lieten, compenseren. Tijdens deze lunch hebben we met elkaar getoast op het nieuwe jaar. Op onze plannen, op een baby die binnenkort wordt geboren, op een wereldreis die wordt aangevangen
en een welkom aan één van ons die net met vier kinderen terug is van een wereldreis. Helaas ontbrak er nóg eentje. Zij is volgende maand weer van de partij en staat er natuurlijk een 'meet and greet' in de planning.
We vonden elkaar via de Facebook groep 'Wereldvrouwen' en noemen elkaar nu 'wereldwijven'. Want dat zijn we. Ieder op onze eigen manier!