18. nov, 2017
Is life better in Ibiza?
Op het moment dat ik dit schrijf zit ik niet op een berg in Andalusië, maar op een eiland in de Middellandse zee. Na bijna vijfendertig jaar ben ik terug op een plek waarvan je tegenwoordig de naam niet kunt uitspreken, zonder dat mensen hun ogen ten hemel slaan en zuchten "ohhh, daar zou ik zo graag willen wonen!!' Men spreekt over een 'magisch gevoel' en 'thuiskomen' en dat is nou precies de reden dat ik met een meer dan bijzondere belangstelling gisteren ben afgereisd.
Terug graaiend in de kolkende massa van mijn vakantieherinneringen, kom ik dat hemelse gevoel namelijk helemaal niet tegen. Ik was twintig, lag overdag op het strand, schuimde 's nachts de clubs af en verder had het niet zoveel om het lijf.
En dat 'om het lijf' kun je letterlijk nemen, want veel had ik in die dagen geloof ik niet aan. Overdag een bikinibroekje en 's avonds outfitjes die, als ik ze nu zou moeten beoordelen, werkelijk nergens op slaan.
Ibiza,
het party eiland... ik ben weer terug. Weliswaar in een geheel andere setting, maar wel zeer benieuwd. Niet naar de parties, maar na die 'magie' waar zo velen over spreken. Op pad in meer kleren dan toen, dat dan weer wel en gezien de tijd van het jaar ook
de enige optie
Zometeen, na mijn ontbijt spring ik in de auto en ga ik op verkenning. Wordt het deze keer een 'match made in heaven' of blijf ik gewoon met twee benen op de grond?
To be continued!