4. mrt, 2017
Heimwee
Het einde van mijn verblijf in Nederland is in zicht en eerlijk gezegd begint het Spaanse bloed weer te kriebelen. Foto's die ik van het thuisfront krijg opgestuurd, wakkeren het gevoel van heimwee aan en als ik me het niet verbeeld kijkt
zelfs Sproet een beetje sip de camera in.
Per slot van rekening wil hij maar één bazin en zij besloot om zomaar drie weken uit zijn leven te verdwijnen.
Man lief
presenteert via whatsapp trots foto's van zelf gemaakte pizza's en de 'p' van pannenkoeken heb ik ook al voorbij horen komen. Ach ja, straks is alles weer bij het oude. Nou ja alles... over een paar weken beginnen de 'retreats' en ga ik enkele dames, om de
beurt, kennis laten maken met datgene waar ik nu zo naar terug verlang, de natuur, de oneindige rust en het heerlijke klimaat.
Vier vrouwen die de beslissing hebben genomen om op onderzoek uit te gaan. Niet
alleen in de natuur, maar ook in zichzelf, waar wensen en verlangens liggen opgeslagen. Niets mooier omdat straks met hen te mogen delen op de plek, die ik heb benoemd tot één van de mooiste in Zuid-Spanje.
Andalusië here we come, zet de zon maar vast aan!