Paastrauma's

Straks zitten we aan tafel voor de brunch. Aan een Spaanse tafel gedekt conform Nederlands paasgebruik. Soms is het leuk om eens lekker kitsch uit te pakken en alles wat met Pasen te maken heeft uit de kast te trekken. Spanje was in de ban van de Semana Santa, wij nu in de ban van gehaakte eierdopwarmers, chocolade eitjes, een fel gekleurd paaskleed, gele donskuikens op de rand van ons bord en als kers op de taart een 30 cm hoge chocolade paashaas om vervolgens ongegeneerd te vechten wie daar de eerste hap uit mag nemen.

Gisteren kwam naar voren dat we, naast al deze attributen, ook nog over wat paastrauma's beschikken. Manlief moet  nog steeds in therapie omdat hij van zijn vierde tot zijn negende jaar met Pasen in de tuin naar het tiende paasei zocht, terwijl er maar negen verstopt waren (zijn ouders wilden ook een dag rust)en ik krijg nog steeds jeuk als ik denk aan de galbulten die zich op derde Paasdag openbaarden na een overkill van alle chocolade. Gezamenlijk krijgen we tijdens deze dagen een wegtrekker bij de woorden 'warm, warm, koud, koud.."' die destijds aangaven dat je wel in de buurt was van een verstopt ei, maar hem uiteindelijk toch niet vond omdat de precieze coördinaten van de legplaats verkeerd waren blijven hangen bij degene die de aanwijzingen gaf!

Pasen 2016 verloopt wat dat betreft iets gecontroleerder. Of zal ik zo nog even tussen neus en lippen door roepen, dat ik ergens op 18 hectare land een echt gouden paasei heb verstopt?

Happy mind, happy life, happy Easter!!