Wonen op het water

Net gewend aan het leven in de campo, begint vriendlief regelmatig over wonen op een schip. Soms verdenk ik hem ervan dat hij mij op een dag ontvoert naar een van de jachthavens aan de kust met de mededeling "kijk schat, je nieuwe huis'!

Van tijd tot tijd kijk ik met hem naar foto's van zeiljachten op zijn iPad en luister dan naar een enthousiast betoog. Uren kan hij er over praten. In de tussentijd zie ík een soort Ark van Noach voor me. Want dat we drie honden hebben, een incontinente kat en twee paarden die in 'het wild' leven komt schijnbaar niet in hem op. Ook het feit dat ik niet gespeend ben van enige nautische kennis deert hem niet. Met een "geen zorgen alles valt te leren" wappert hij mijn bezwaren weg. Ik moet er niet aan denken. Weer met mijn neus in de boeken! De Spaanse grammatica is in mijn hoofd nog niet opgedroogd en nu moet er een vaarbewijs komen? "Alles voor de liefde!" heb ik wel eens geroepen maar nu vraag ik me af of ik daar mijn eigen zeemansgraf mee delf. Want zeg nou eerlijk, wéér verhuizen dat mag hij mij niet aan doen en laat staan naar een boot! Of moet ik 'schip' zeggen? Wat is eigenlijk het verschil?!

Terwijl ik dit schrijf draait de iPad weer op volle toeren. "De honden kunnen mee en de paarden eten we op!" roept hij. Het enige dat ik kan bedenken "hij is gek geworden"!

"Schip ahoy!" antwoord ik en ga me beraden over mijn toekomst.