Mission completed!

Als je op een ochtend opstaat en de neiging hebt om je medecursisten te slaan, je geen zin meer hebt om Duits te horen als je het raam van je kamer opent en je blij bent dat je straks zelf weer een ei in een pan kan gooien, dan weet je dat het tijd is om te gaan. En dat komt goed uit, want mijn studie hier in Malaga zit er na drie weken op. Vandaag ga ik naar huis, terug naar de campo. Een ervaring en veel kennis rijker. Moe, maar tevreden!

Het is ruim een maand geleden dat ik aankwam in Spanje en inmiddels voel ik me thuis in de wereld van churros en tapas. Ik geniet iedere dag van het heerlijke klimaat en - niet geheel onbelangrijk -  ik kan een praatje maken in het Spaans. Nederland raakt steeds meer op de achtergrond en het moment is nabij dat ik eens goed ga nadenken over wat ik hier verder wil doen of ontwikkelen. Want eerlijk gezegd, ik heb werkelijk geen idee! Dat is op zich ook wel spannend, want het betekent tegelijkertijd dat het nog alle kanten op kan gaan. Het dwingt mij ook om ogen, oren en vooral mijn gevoel open te zetten en aandacht te besteden aan alles en iedereen die mijn pad kruist. "Uit ogenschijnlijk onbelangrijke ontmoetingen kunnen grootse zaken voortkomen en soms dienen uit onverwachte hoeken kansen zich aan". Althans, dat is mijn motto en motto's zijn er om nageleefd te worden niet waar?

Maar nu eerst even terug naar 'normaal' en dat betekent dat ik straks thuis ben en vanavond niet de wekker hoef te zetten. Hoe heerlijk is dat? Geen schoolbel meer en geen juffen en meesters.

Adios en hasta pronto!