Naar huis!

Ik mag naar huis! Een onverwachte meevaller, aangezien ik eerder niet wist dat de weekenden op het taleninstituut echt ter vrije besteding zijn. Voor mij dus geen excursie naar Sevilla, een fietstour door de stad of een dagje naar het strand. Ik ga met de bus voor anderhalve dag terug naar de campo en verlaat Malaga. Het was me een weekje wel. Bijna dertig uur les heb ik er op zitten in een tempo waar de gemiddelde scholier zwaar overspannen van zou raken. En dan nog niet gesproken over de portie huiswerk en uren zelfstudie die er nog bij komen. De cursus heet niet voor niets 'super intensivo' en dan met nadruk op 'intensivo'!

Langzaamaan vergeet ik dat mijn moedertaal Nederlands is. Ik praat Engels met een Finse klasgenoot en luister bijna tegelijkertijd naar een Zwitserse die mij in het Duits iets vraagt, om haar vervolgens in het Spaans te antwoorden omdat zij dat beter begrijpt dan dat ik Duits spreek. De Zweedse vrouw in de groep spreekt iets onverstaanbaars met de Noorse dame en vervolgens roept de leraar in de klas in het Spaans dat de les begint. Kun je het nog volgen? Toch is het allemaal de moeite meer dan waard. Iedereen is erg gemotiveerd en de discipline is groot. Sommigen verblijven hier een week, anderen maanden. Allemaal met het zelfde doel 'Spaans leren'!

En nu zit ik in de bus naar huis en glijdt het landschap aan mij voorbij. Ik hoef met niemand te praten en geniet van de rust nu en straks.

Lang leve het weekend!