Scheiding van tafel en bed

Mijn koffer is gepakt. Ik vertrek! Een scheiding van tafel en bed is een feit. Als onderdeel van mijn zelf georganiseerde inburgeringscursus verdwijn ik drie weken naar een taleninstituut in Malaga. De hoogste tijd om de hersens te kraken en mijn kennis van de Spaanse taal op te krikken. De afgelopen twee weken is het daar niet echt van gekomen. Thuis spreken we Nederlands en heb ik me bezig gehouden met zaken in en rond het huis. De conversaties die buiten de deur gevoerd werden, gingen voornamelijk over de kwaliteit van het hooi voor de paarden en over lammetjes van de buurman die opgehaald zouden worden voor de slacht. In Gibraltar waar we een dag waren, is de voertaal Engels en in Marbella op een terras sprak ik überhaupt niet. Daar wilde ik alleen maar 'mensen kijken' en genieten van de zon!

Maar goed, vanavond maak ik dus kennis met mijn medestudenten op de campus en richt ik mijn kamer in. Nou ja 'inrichten', daar pak ik mijn koffer uit. Bed, bureau, koelkast en badkamer daar zal ik het mee moeten doen. Meer zal ik waarschijnlijk ook niet nodig hebben. Overdag zit ik de hele dag in de klas en als ik 's avonds mijn vermoeide hoofd op mijn kussen leg, stort ik denk ik in een Spaanse droom die niet voorzien is van ondertiteling. Of zou het zo zijn, dat ik met Japanse en Amerikaanse klasgenoten iedere avond de barretjes en restaurantjes van Malaga onveilig maak? Met mij weet je het nooit. Het enige dat ik wel weet is dat ik ga. Na heeeel veel jaren terug de schoolbanken in...

Dag campo, hallo Malaga!